Joni Mitchell delivers a fascinating evening

by Elly De Ward
de Volkskrant (Amsterdam)
May 16, 1972

English translation by Miranda Heikamp

Joni Mitchell delivers a fascinating evening

At the same grand piano, that was wrecked by the rock-phenomena Jerry Lee Lewis on Saturday night in the Concertgebouw in Amsterdam, sat, on Sunday evening, Joni Mitchell, who is his complete opposite, but yet categorized under the same vast cover: popmusic.

The Canadian Joni Mitchell is a folk-singer by origin, yet several of her songs became great hits. Like for example Both Sides Now (in this country in the version of our own Euson), and Woodstock even became a hit twice, in the version of Crosby, Stills & Nash and the one from Matthews Southern Comfort.

Joni Mitchell's gig still was categorized as folk (this in contrast to her records) - she accompanied herself on acoustic guitar - yet her work has long since outgrown this fairly limited genre. Among her "professional sisters", who she (I believe) exceeds by miles, like Judy Collins and Joan Baez, she takes a very special place.

Her work is strongly autobiographical. She has a soft, modulated voice that can reach a reasonable volume. Despite that, the gig had an introvert character, but that wasn't disturbing in any way. On the contrary, with instrumentally very rare means, she achieved a result that got more and more impressive the longer the gig lasted.

Highlight for me was her own interpretation of Both Sides Now, technically probably her neatest product. Besides the guitar she also accompanied herself on piano and on dulcimer. With the latter, All I Want was very nice. Her lyrics are usually outstanding, that means, they refer to everyday events, in a casual, everyday way (not being overly poetic, like you find often with folk-singers). Highlights were Carey and For Free, in which she expresses her doubts on commercial gigs. The songs that express private emotions, always in an introvert manor, (most of them were accompanied by piano) were outstanding, like Blue, This Flight Tonight and A Case of You. Joni Mitchell's own interpretation of Woodstock differed unrecognizably from the hit versions, mostly because of her very remarkable phrasing.

---

Original article

Joni Mitchell zorgt voor boeiende avond

Aan dezelfde vleugel, die zaterdagnacht in het Concertgebouw te Amsterdam door het rockfenomeen Jerry Lee Lewis was afgebeuld, zat zondagavond weer Joni Mitchell, die zo ongeveer zijn tegenpool is; en dat allemaal toch nog onder dezelfde ruime dekmantel: popmuziek.

De Canadese Joni Mitchell is van oorsprong folk-zangeres, maar diverse van haar songs werden grote hits. Zo bijv. Both Sides Now (hier te lande in de versie van onze eigen Euson), en Woodstock werd zelfs tweemaal een hit, in de versie van Crosby, Stills & Nash en die van Matthews Southern Comfort.

Joni Mitchells optreden droeg nog wel het stempel van de folk (dit in tegenstelling tot haar platen) - ze begeleidde zichzelf op akoestische gitaar - maar haar werk is dat tamelijk beperkte genre allang ontgroeid. Onder met haar vergelijkbare vakzusters, die ze m.i. verre overtreft, als Judy Collins en Joan Baez, neemt ze een zeer speciale plaats in.

Haar werk is sterk autobiografisch. Ze heeft een zachte, gemoduleerde stem die vol overgave kan uitschieten naar een behoorlijk volume. Ondanks dit laatste droeg haar optreden een nogal introvert karakter, zonder dat dat overigens ook maar enigszins storend was, in tegendeel. Met ook instrumentaal zeer spaarzame middelen bereikte ze een resultaat dat, hoe meer ze in haar optreden groeide, steeds imponerender werd.

Het hoogtepunt was voor mij haar eigen vertolking van Both Sides Now, songtechnisch waarschijnlijk haar gaafste produkt. Behalve op gitaar begeleidde ze zichzelf op piano en op dulcimer. Erg leuk was met dat laatste instrument All I Want. Haar teksten zijn meestal uitstekend, d.w.z. ze handelen op een bijna alledaagse wijze (niet overdreven poëtisch dus, zoals bij folk-zangers zo vaak voorkomt) over dingen die zich om haar heen afspelen. Hoogtepunten hierin waren Carey en For Free, dat over haar twijfels t.a.v. commerciële optredens gaat. Van de songs die, altijd zeer ingehouden, over privé emoties handelen (meestal waren die voorzien van piano-begeleiding) waren o.m. Blue, This Flight Tonight en A Case Of You voortreffelijk. Joni Mitchell eigen vertolking van Woodstock verschilde bijna onherkenbaar van de hitversies, voornamelijk door haar zeer opmerkelijke frasering van dit lied.